Αντικείμενο της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η αντισεισμική θωράκιση τεχνικών έργων υποδομής, κυρίως γεφυρών. Είναι χωρισμένη σε τέσσερα κεφάλαια.

Στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφονται οι μέθοδοι των δυνάμεων (ισοδύναμη φόρτιση, φασματική ανάλυση), εισάγεται η έννοια της πλαστιμότητας, του συντελεστή συμπεριφοράς, του ικανοτικού σχεδιασμού, και  αναλύεται η σχέση μεταξύ πλαστιμότητας μετακινήσεων, καμπυλοτήτων, αλλά και μεταξύ αυτών και της συνολικής πλαστιμότητας, κατά τον Ελληνικό Κανονισμό αλλά και σύμφωνα με τον Αμερικανικό Κανονισμό και ειδικότερα αυτόν της πολιτείας της California (Caltrans).

Στο δεύτερο κεφάλαιο περιγράφονται οι μέθοδοι των μετακινήσεων, της υποκατάστατης κατασκευής και της επιθυμητής μετακίνησης, αλλά και της μεθόδου του συντελεστή μετακίνησης, βάση των οδηγιών της ΑΤC40, που ακολουθείται στο πρόγραμμα Statik της Cubus. Χρήσιμα συμπεράσματα αναφέρονται όσον αφορά την σωστή επιλογή του συντελεστή συμπεριφοράς ανάλογα με την περίπτωση, ενώ φαίνεται η χρησιμότητα της μεθόδου των μετακινήσεων στην κατανόηση της συμπεριφοράς των γεφυρών κατά την σεισμική διέγερση. Δίνεται η επιρροή της ύπαρξης των εφεδράνων στις πλαστιμότητες μετακινήσεων, και προσεγγίζεται ο συντελεστής συμπεριφοράς με αναλυτικές σχέσεις.

Στο τρίτο κεφάλαιο δίνονται τα κύρια σημεία των κανονισμών της Ιαπωνίας, της Νέας Ζηλανδίας, και του Ευρωκώδικα 8, καθώς και συγκριτικός πίνακας για την κατανόηση των ομοιοτήτων και των διαφορών τους.

Στο τέταρτο κεφάλαιο εξετάζεται η παράμετρος των υλικών του σκυροδέματος και του χάλυβα στον αντισεισμικό σχεδιασμό, και τεκμηριώνεται θεωρητικά η συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια της σεισμικής διέγερσης.

 Στο παράρτημα παρουσιάζονται υπολογιστικά φύλλα πινάκων που αποτελούν εφαρμογή των προαναφερθέντων, και τρία παραδείγματα εφαρμογών του push over του προγράμματος statik της cubus.