Η ύπαρξη πολλαπλών, μη ενισχυμένων, ανοιγμάτων στο κορμό απλά εδραζόμενης δοκού, υπό ομοιόμορφα κατανεμημένο φορτίο, μπορεί να επιφέρει σημαντική μείωση της φέρουσας ικανότητάς της, ανάλογα με τη μορφή, το μέγεθος και την ακριβή θέση των ανοιγμάτων. Επιπλέον, στο αρχικό βέλος λόγω της συνολικής κάμψης της δοκού προστίθεται κι ένα δευτερεύον βέλος, που παρουσιάζεται στα ανοίγματα, λόγω της ανάπτυξης διαμήκους διάτμησης στη δοκό. Στη παρούσα εργασία επιχειρείται η ανάλυση του φαινομένου βάσει της μεθόδου των πεπερασμένων στοιχείων καθώς και του προσομοιώματος ισοδύναμης δικτυωτής δοκού Vierendeel, που προτείνει ο Ευρωκώδικας 3 – Παράρτημα Ν –. Διερευνάται, επίσης, η ακρίβεια υπολογισμού της φέρουσας ικανότητας που δίνει η μία και η άλλη μέθοδος ανάλυσης καθώς και η αντίστοιχη από την απλή εφαρμογή εμπειρικής καμπύλης αλληλελεπίδρασης τεμνουσών – ροπών. Με βάση τ’αποτελέσματα παραμετρικών αναλύσεων σε μοντέλα πεπερασμένων στοιχείων, και τ’ αντίστοιχα βάσει των προσεγγιστικής ανάλυσης του Ευρωκώδικα 3, προκύπτουν διαφορές της τάξεως του 25%, όσον αφορά τον υπολογισμό του κατακορύφου βέλους.