Στην εργασία αυτή μελετούνται τα φαινόμενα της χημικής και της αυτογενούς συστολής τσιμεντοπολτού. H χημική συστολή είναι αποτέλεσμα της χημικής αντίδρασης του νερού με το τσιμέντο (ενυδάτωση), ενώ η αυτογενής συστολή λαμβάνει χώρα σε τσιμεντοπολτό με λόγο νερού προς τσιμέντο μικρότερο από 0,42 και οφείλεται στην εσωτερική ξήρανση του τσιμεντοπολτού. Εκτελέστηκαν εργαστηριακές δοκιμές για τη μέτρηση των συστολών αυτών σε πέντε τύπους τσιμέντου, οι οποίοι είναι πιστοποιημένοι σύμφωνα με τα νέα ευρωπαϊκά πρότυπα ΕΝ 197-1 και ΕΝ 197-2. Πιο συγκεκριμένα η χημική συστολή μετρήθηκε σε τσιμεντοπολτό με Ν/Τ = 0,5 και 0,3,  ενώ η αυτογενής συστολή μετρήθηκε ογκομετρικά για Ν/Τ = 0,3, παρουσία ή όχι ρευστοποιητικού. Στην εργασία αυτή παρουσιάζονται λεπτομερώς οι τρόποι μέτρησης της χημικής και της αυτογενούς συστολής, οι παράγοντες που επηρεάζουν τις μετρήσεις καθώς και οι πηγές των σφαλμάτων.