Στην παρούσα διπλωματική εργασία τίθενται σε σύγκριση οι πρότυπες ελατές διατομές διπλού ταύ απο σίδηρο με αντίστοιχες συγκολλητές, όσο αναφορά την οικονομία. Η επιλογή μιας συγκολλητής διατομής, η οποία θα πληροί όλα τα κριτήρια αστοχίας και λειτουργικότητας του Ευρωπαϊκού Κανονισμού Σιδηρών Κατασκευών (Ε.C.3) και ταυτόχρονα θα έχει εμβαδόν μικρότερο από την ελάχιστη πρότυπη ελατή διατομή που διατίθεται στην αγορά, θα οδηγήσει σε μικρότερο βάρος κατασκευής και συνεπώς οικονομία σε υλικό και κόστος κατασκευής.

Αρχικά εκτελείται μια σειρά από μελέτες σκοπιμότητας σε συγκεκριμένους μεταλλικούς δοκούς. Συγκεκριμένα διαστασιολογούνται τόσο με πρότυπες όσο και με βέλτιστες συγκολλητές διατομές τρεις (3) διαφορετικοί όσο αναφορά τις συνοριακές συνθήκες μεταλλικοί δοκοί με φορτία και μήκη ανοιγμάτων που κρίνονται ότι απαντώνται συχνά σε οικοδομικά έργα. Οι βέλτιστες συγκολλητές διατομές υπολογίζονται με μεθόδους μη γραμμικού προγραμματισμού.

Όσο αναφορά τους ελέγχους του Ευρωκώδικα 3, εξετάζονται οι φορείς με κριτήριο την ευστάθεια μέλους (φορείς χωρίς πλευρικές εξασφαλίσεις) και με κριτήριο την αντοχή σε κάμψη (φορείς με πλευρικές εξασφαλίσεις). Τα αποτελέσματα παρατίθενται και σχολιάζονται σε ειδικό κεφάλαιο.         

 Τέλος, επιλύεται πλήρως ένα βιομηχανικό κτίριο μεγάλου ανοίγματος και αντικαθίστανται οι πρότυπες ελατές διατομές με αντίστοιχες συγκολλητές. Έτσι, υπεισέρχονται στη μελέτη πραγματικές συνθήκες φόρτισης και στηρίξεων. Τα αποτελέσματα συνοψίζονται σε πίνακες.