Για την κατασκευή ορυγμάτων μεγάλου βάθους σε διαπερατό εδαφικό υλικό με υψηλό υδροφόρο ορίζοντα επιλέγεται η μέθοδος των πασσαλότοιχων με αντηρίδες. Οι πασσαλότοιχοι είναι διαφραγματικού τύπου και στεγανοί στο νερό και επειδή η εκσκαφή του ορύγματος προϋποθέτει υποβιβασμό της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα κάτω από την στάθμη εκσκαφής δημιουργούνται συνθήκες ροής νερού κάτω από το διάφραγμα προς την επιφάνεια εκσκαφής.

Στην εργασία γίνεται παραμετρική ανάλυση πασσαλότοιχων με αντηρίδες σε διαπερατά υλικά με ταυτόχρονη ροή ύδατος κάνοντας χρήση του υπολογιστικού προγράμματος πεπερασμένων διαφορών FLAC. Μελετάται η επίδραση της μεταβολής των παραμέτρων του προγράμματος που εισάγουν την ροή παράλληλα με την μηχανική συμπεριφορά του υλικού.

Ελέγχεται η ακρίβεια των αποτελεσμάτων της επίλυσης με ροή με την σύγκρισή τους με τα αποτελέσματα αντίστοιχης συμβατικής επίλυσης κορεσμένου εδάφους χωρίς την δυνατότητα ροής σε χαρακτηριστικό παράδειγμα ομοιόμορφου εδαφικού υλικού.

Τέλος, διερευνάται η συμπεριφορά παραδείγματος εφαρμογής που αφορά πασσαλότοιχο με δύο αντηρίδες, τρεις φάσεις κατασκευής, με και χωρίς ροή νερού σε διαπερατό ανομοιογενές έδαφος και συγκρίνονται τα αποτελέσματα σε κάθε κατασκευαστική φάση. Στα επιμέρους στάδια κατασκευής η επίλυση με συνθήκες ροής δίνει τα δυσμενέστερα αποτελέσματα ως προς τα εντατικά μεγέθη του πασσαλότοιχου ενώ στο τελικό στάδιο οι συνθήκες ροής φαίνεται να οδηγούν σε ευμενέστερα αποτελέσματα. Γίνεται επίσης παραμετρική διερεύνηση ως προς τα μηχανικά χαρακτηριστικά των εδαφικών στρώσεων για να διαπιστωθεί η επιρροή τους στα αποτελέσματα των επιλύσεων.