Ο κύριος στόχος της παρούσας εργασίας είναι η αξιολόγηση των υπαρχώντων κανονισμών σχεδιασμού βάσει του συντελεστή συμπεριφοράς q και η διερεύνηση της αξιοπιστίας της επαυξητικής μη γραμμικής δυναμικής και της μη γραμμικής στατικής ανάλυσης στα πλαίσια του βέλτιστου σχεδιασμού των κατασκευών.

Για το σκοπό αυτής της εργασίας εξετάζεται μια διόροφη κατασκευή από οπλισμένο σκυρόδεμα, η οποία σε πρώτο στάδιο σχεδιάζεται με βέλτιστο τρόπο σύμφωνα με τις διατάξεις των Ευρωπαίκών κανονισμών 2 κα 8 και του Ελληνικού Αντισεισμικού Κανονισμού (ΕΑΚ2000) και για διάφορες τιμέ του συντελεστή q. O συντελεστής q λαμβάνει τιμές από 1.0 εώς 3.5 με βήμα 0.5. Αναφορικά με το πρόβλημα του βέλτιστου σχεδιασμού, το αρχικό κόστος της κατασκευής έχει λήφθει ως αντικειμενική συνάρτηση, οι διαστάσεις των υποστυλωμάτων κι των δοκών ως μεταβλητές σχεδιασμού και οι διατάξεις των Κανονισμών ως περιορισμοί του προβλήματος.

Επόμενο βήμα της εργασίας είναι η εκτίμηση της απόκρισης του κάθε βέλτιστου σχεδισμού εφαρμόζοντας μη γραμμικη στατική και δυνμική ανάλυση. Στην περίπτωση της εφαρμογής μη γραμμικής δυναμικής ανάλυσης χρησιμοποιήθηκαν δέκα διαφορετικές πραγματικές καταγραφές σεισμών. Απο αύτη τη διαδικασία προέκυψαν δύο καμπύλες ικανότητας για κάθε σχεδιασμό αναφορικά με την εφαρμογή των δύο μεθόδων ανάλυσης που προαναφέρθηκαν.

Το τελευταίο στάδιο αφορά την αξιολόγηση της ικανότητας του κάθε σχεδιασμού που προκύπτει από τα δύο είδη ανάλυσης. Τέλος, καμπύλες τρωτότητας σύμφωνα με το HAZUS υπολογίζονται με σκοπό την αξιολόγηση όχι μονο της αξιοπιστίας των υπαρχόντων κανονισμών σχεδιασμού άλλα και της εφαρμογής της μη γραμμικης στατικής και επαυξητικής δυναμικής ανάλυσης.