Σε αυτή την εργασία, αναπτύσσεται μια μεθοδολογία για τον αντισεισμικό σχεδιασμό και την εκτίμηση της απόκρισης των κατασκευών από τοιχοποιία, μέσω της ανάπτυξης των καμπυλών θραυστότητας. Η μελέτη περιλαμβάνει την εφαρμογή εξειδικευμένων λογισμικών και μεθοδολογιών, που αναπτύσσονται για την ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων των κατασκευών από τοιχοποιία, την αποτίμηση των βλαβών, τον αντισεισμικό σχεδιασμό των κατασκευών από τοιχοποιία, και συγκεκριμένες προτάσεις προστασίας, συντήρησης και αποκατάστασης, που συμμορφώνονται με τις αρχές της συμβατότητας και της αντιστρεψιμότητας.

Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό εφαρμόζεται σε πέντε περιπτωσιολογικές μελέτες, τα εξεταζόμενα μνημεία είναι: α) Ο πύργος της Καζάρμας στη Σητεία της Κρήτης, των τελευταίων Βυζαντινών χρόνων, β) Το Βαπτιστήριο του Αγίου Ιωάννη στην Κω, δημιούργημα της παλαιοχριστιανικής περιόδου, γ) η ιερά Μονή Καισαριανής, δ) ο ιερός Ναός της Καπνικαρέας και ε) ο ιερός Ναός των Αγίων Θεοδώρων των Αθηνών. (και τα τρία αυτά μνημεία είναι εκκλησίες της Μεταβυζαντινής περιόδου του 11ου αιώνα μ.Χ.)

Το Κεφάλαιο 1 παρουσιάζει τον σεισμό ως παγκόσμιο φαινόμενο, καθώς επίσης και την δυσμενή επιρροή του στην κοινωνία και τις τοπικές οικονομίες.

Στο Κεφάλαιο 2 παρουσιάζονται η έννοια της πιθανότητας και τα πιθανοτικά πρότυπα που θα χρησιμοποιήσουμε στην συνέχεια της εργασίας μας.

Το Κεφάλαιο 3 περιλαμβάνει το θεωρητικό υπόβαθρο των Καμπυλών Θραυστότητας και την εφαρμογή τους σε διάφορες κατασκευές.

Στο Κεφάλαιο 4 παρουσιάζονται οι βασικές αρχές της μεθόδου των πεπερασμένων στοιχείων, εφόσον η συγκεκριμένη μέθοδος είναι ευρέως διαδεδομένη στην προσομοίωση κατασκευών από φέρουσα τοιχοποιία.

Το Κεφάλαιο 5 πραγματεύεται την τοιχοποιία και βασικές μορφές καταπόνησης της, για να γίνουν κατανοητά τα βασικά χαρακτηριστικά και η συμπεριφορά της. Ακόμη αναφέρονται χαρακτηριστικοί τύποι αντοχής, αλλά και κριτήρια αστοχίας του υλικού.

 Κατόπιν των ανωτέρω, στα επόμενα κεφάλαια, γίνεται περιπτωσιολογική μελέτη της μεθόδου σε καθένα από τα επόμενα μνημεία: α) του πύργου της Καζάρμας στην Σητεία (Κεφάλαιο 6) και β) του Βαπτιστηρίου του Αγίου Ιωάννη στην Κω (Κεφάλαιο 7).

 Στο Κεφάλαιο 8 γίνεται η παρουσίαση τριών περιπτώσεων διερεύνησης της σεισμικής τρωτότητας Βυζαντινών Ναών από παλαιότερη μεταπτυχιακή εργασία.

Τέλος, στο Κεφάλαιο 9, γίνεται σύγκριση και των πέντε μνημειακών κατασκευών της μελέτης, σε ότι αφορά τις εξαγόμενες οικογένειες καμπυλών θραυστότητας, καθώς και παράθεση των γενικών συμπερασμάτων που απορρέουν από την ανάπτυξη της μεθοδολογίας της εργασίας, ώστε να διαπιστωθεί η χρηστικότητα και οι προοπτικές της στον τομέα της εκτίμησης της σεισμικής απόκρισης των κατασκευών από τοιχοποιία.

Η μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε, αναπτύχθηκε στο Εργαστήριο Στατικής και Αντισεισμικών Ερευνών του Ε.Μ.Π., από την ερευνητική ομάδα του Καθηγητή Ε.Μ.Π. κ. Κ. Α. Συρμακέζη.