Στην παρούσα εργασία μελετάται η σεισμική απόκριση ενός τριώροφου κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα. To κτίριο, κατασκευασμένο το 1982 επί της λεωφόρου Θηβών, αποτελείται από δύο τμήματα που χωρίζονται μεταξύ τους με αρμό διαστολής  και ανήκει στο τμήμα δομικής υποδομής του Ο.Τ.Ε.        

Περιλαμβάνει το ισόγειο, τρεις ορόφους και δώμα και παρουσιάζει μια καθ’ύψος ομοιομορφία στα χαρακτηριστικά του καθώς όλοι οι όροφοι έχουν σχεδόν το ίδιο εμβαδόν (792 m2). Το συνολικό ύψος του κτιρίου είναι 21,50m.

Το κτίριο έχει προσομοιωθεί ως πλαίσιο στο χώρο και αποτελείται από γραμμικά πεπερασμένα στοιχεία δοκών και υποστυλωμάτων. Τοιχία δεν υπάρχουν. Οι στηρίξεις θεωρήθηκαν πακτώσεις στη βάση του ισογείου ενώ οι  πλάκες έχουν βοηθητικό ρόλο μόνο να διανέμουν τα φορτία στις δοκούς. To σκυρόδεμα είναι κατηγορίας C20/25 και ο σιδηροπλισμός Fe430.          

 Η ελαστική ανάλυση, κατά την οποία συγκρίθηκε ο υφιστάμενος οπλισμός από τα σχέδια των ξυλοτύπων και ο απαιτούμενος οπλισμός, έδειξε πως τόσο τα δοκάρια όσο και τα υποστυλώματα διαθέτουν ικανοποιητικό οπλισμό διατμήσεως αλλά το 60% αυτών αστοχεί σε κάμψη.          

Στη συνέχεια κατά την ανελαστική ανάλυση ορίστηκαν πλαστικές αρθρώσεις ροπής στα δοκάρια και πλαστικές αρθρώσεις συνδυασμού ροπών και αξονικής δυνάμεως στα υποστυλώματα. Μετά το τρέξιμο της ανάλυσης για μέγιστη μετατόπιση 12cm προέκυψαν τα σημεία επιτελεστικότητας τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να επαναεπιλύσουμε το κτίριο  για μέγιστες μετακινήσεις τις στοχευόμενες μετακινήσεις. Τέλος, κατηγοριοποιήθηκαν τα μέλη που εμφάνισαν πλαστικές αρθρώσεις σύμφωνα με νέα διαγράμματα ροπής στροφής Μ-θ, ορισμένα βάσει των οδηγιών FEMA, προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι έχουν πλαστικοποιηθεί ή όχι.