Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία, εντάχθηκαν οι έλεγχοι του Κανονισμού Επεμβάσεων στο υπάρχον πρόγραμμα ανελαστικής ανάλυσης Plastique και στη συνέχεια εξετάστηκε κατά πόσο μία μελέτη στατικής ανελαστικής ανάλυσης με βάση τον ΚΑΝΕΠΕ μπορεί να είναι αντιπροσωπευτική για κάποια κατασκευή.    

Η εργασία χωρίζεται σε τρία μέρη, την ανάπτυξη του θεωρητικού υπόβαθρου που αναφέρεται στον ΚΑΝΕΠΕ, την περιγραφή του προγραμματιστικού τμήματος που ήταν να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα ανελαστικής ανάλυσης Plastique οι προτεινόμενες διατάξεις του κανονισμού περί σταθμών επιτελεστικότητας και τέλος την αξιολόγηση του τροποποιημένου προγράμματος μέσω εφαρμογής του σε ιδεατή κατασκευή. Η ιδεατή αυτή κατασκευή έχει μελετηθεί για τον ΟΑΣΠ στο παρελθόν από διάφορα μελετητικά γραφεία στα πλαίσια της αξιολόγησης των σχεδίων του ΚΑΝΕΠΕ, επομένως υπήρξαν διαθέσιμα αποτελέσματα προς σύγκριση με τα προκύπτοντα από το πρόγραμμα.  

 Από των διαφόρων ειδών αναλύσεις που μπορεί να πραγματοποιήσει το πρόγραμμα Plastique απομονώθηκε η στατική ανελαστική ανάλυση ή ανάλυση σταδιακής εξώθησης γνωστή ως pushover analysis. Δεδομένου ότι εντάσσεται για πρώτη φορά σε κανονιστικό πλαίσιο εξετάζεται κατά πόσο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κύρια μέθοδος ανάλυσης, εφαρμόζοντας τις υποδείξεις του ΚΑΝΕΠΕ. Η ιδεατή εξεταζόμενη κατασκευή υποβάλλεται σε δύο διαφορετικές κατανομές σεισμικής φόρτισης καθ’ύψος και τα αποτελέσματα προσδιορίζονται βάση της δυσμενέστερης. Προσδιορίστηκε η στοχευόμενη μετακίνηση για την οποία εξετάστηκε η συμπεριφορά του κτιρίου που αποδόθηκε μέσω της εικόνας πλαστικών αρθρώσεων σε αυτήν καθώς και μέσω λόγων δράσεων προς αντοχές σε όρους εντατικών αλλά και παραμορφωσιακών μεγεθών. Μέσω της αποτίμησης συμπεραίνεται ότι η κατασκευή συμπεριφέρεται ικανοποιητικά και πιθανότατα δεν θα απαιτούσε ανασχεδιασμό.  

Πέραν του προσομοιώματος της κατασκευής στο πρόγραμμα Plastique αναπτύχθηκε και δεύτερο προσομοίωμα με χρήση του προγράμματος Sap2000, ώστε να συγκριθούν τα αποτελέσματα των αναλύσεων. Και στα δύο προσομοιώματα η συμπεριφορά της κατασκευής, που εκφράζεται μέσω των καμπυλών αντίστασης σε όρους τέμνουσας βάσης – μετακίνησης ελέγχου, είναι παρόμοια. Τα αποτελέσματα συγκρίνονται με τα διαθέσιμα από τις μελέτες που έχουν εκπονηθεί και τυχόν διαφορές αποτελούν κίνητρο αμφισβήτησης συγκεκριμένων σημείων του κανονισμού επεμβάσεων καθώς εντοπίζονται αποκλίσεις και στις ίδιες τις υφιστάμενες μελέτες.