O αντισεισμικός σχεδιασμός των κατασκευών λαμβάνει υπόψη του την ανελαστική απόκριση σε ισχυρούς σεισμούς μέσω του συντελεστή συμπεριφοράς q_d, ο οποίος συνδέεται με την αναμενόμενη πλαστιμότητα μ που θα αναπτυχθεί. Στον Ελληνικό κανονισμό γίνεται η παραδοχή των ίσων μετακινήσεων  που οδηγεί στο μ = q_d.

Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης του συντελεστή συμπεριφοράς και της πλαστιμότητας σε πολυώροφο κτίριο ωπλισμένου σκυροδέματος για σεισμούς κοντινού πεδίου με ανελαστικές δυναμικές αναλύσεις στο πεδίο του χρόνου. Το υπό μελέτη κτίριο είναι ήδη διαστασιολογημένο, συνεπώς η γεωμετρία, οι διατομές, οι οπλισμοί, τα φορτία και ιδιότητες των υλικών του είναι δεδομένα.

ρχικά πραγματοποιείται στατική υπερωθητική ανάλυση (Pushover Analysis), από την οποία προκύπτει η καμπύλη αντίστασης της κατασκευής (Pushover Curve). Στη συνέχεια μετατρέπεται η ως άνω καμπύλη σε φάσμα αντίστασης του ισοδύναμου μονοβαθμίου συστήματος σε μορφή ADRS (Acceleration Displacement Response Spectrum) και κατασκευάζεται το αντίστοιχο ιδεατό διγραμμικό διάγραμμα με τη μέθοδο Ν2. Τέλος, μέσω των μη γραμμικών αναλύσεων χρονοϊστορίας υπολογίζεται η πλαστιμότητα της κατασκευής για ένα πλήθος σεισμικών καταγραφών κοντινού πεδίου.

Εξάγονται συμπεράσματα για τη σχέση μ -  q_d και εξετάζεται κατά πόσο μπορεί να εφαρμόζεται η παραδοχή των ίσων μετακινήσεων.  Διερευνάται ακόμα η συσχέτιση των πλαστιμοτήτων του ισοδύναμου μονοβάθμιου συστήματος με τις απαιτούμενες πλαστιμότητες του μονοβάθμιου ταλαντωτή.