Σκοπός της εργασίας είναι η αναλυτική διερεύνηση και αξιολόγηση της σεισμικής απόκρισης μεταλλικού κτιρίου μέσω της μη γραμμικής στατικής ανάλυσης (pushover analysis). Συγκεκριμένα, περιγράφονται οι γενικές αρχές αντισεισμικού σχεδιασμού, οι μέθοδοι ανάλυσης και αποτίμησης της σεισμικής συμπεριφοράς κτιρίων, καθώς και το θεωρητικό υπόβαθρο της μη γραμμικής στατικής μεθόδου. Η παρούσα ανάλυση στοχεύει στην εκτίμηση του μεγέθους των ανελαστικών παραμορφώσεων που θα αναπτυχθούν στα δομικά στοιχεία, όταν το κτίριο υπόκειται στη σεισμική δράση για την οποία γίνεται η αποτίμηση. Αποτέλεσμα της μη γραμμικής στατικής ανάλυσης είναι οι καμπύλες φασματικής ικανότητας, οι οποίες ουσιαστικά είναι οι καμπύλες φορτίου (P) – μετατόπισης (U), και η ζητούμενη μετακίνηση (σημείο επιτελεστικότητας) προκύπτει από το σημείο τομής της καμπύλης φασματικής ικανότητας, η οποία εκφράζει την αντίσταση της κατασκευής, με το ελαστικό φάσμα σχεδιασμού, η οποία με τη σειρά της εκφράζει την απαίτηση που αντιστοιχεί στην ενεργό απόσβεση. Προκειμένου να γίνει η σύγκριση της διατιθέμενης αντοχής του κτιρίου με την απαιτούμενη αντοχή, τόσο η καμπύλη P-U όσο και το φάσμα σχεδιασμού, μετατρέπονται στο διάγραμμα φασματικών συντεταγμένων Sa-Sd.

 

Καταρχήν, πραγματοποιείται η ελαστική στατική ανάλυση του χωρικού μοντέλου, από την οποία προκύπτουν οι ιδιοπερίοδοι και οι ιδιομορφές του κτιρίου. Στη συνέχεια επιτελείται διαστασιολόγηση με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης, έτσι ώστε να προκύψουν οι βέλτιστες διατομές από πλευράς στατικής επάρκειας και οικονομίας και τέλος, εφαρμόζεται η μη γραμμική στατική μέθοδος για διάφορους μη γραμμικούς συνδυασμούς φορτίσεων, με αποτέλεσμα τη ζητούμενη υπερωθητική καμπύλη συμπεριφοράς και την προκύπτουσα μετατόπιση του κτιρίου, από την οποία εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα για την αντοχή του κτιρίου αλλά και την αξιοπιστία της μεθόδου.