Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία πραγματεύεται τον έλεγχο στατικής επάρκειας, την αποτίμηση της σεισμικής συμπεριφοράς και την ενίσχυση κτιρίου οπλισμένου σκυροδέματος, κατασκευασμένου το 1927. Εκτός της έλλειψης κανονισμού οπλισμένου σκυροδέματος και αντισεισμικού την εποχή κατασκευής του κτιρίου, είναι σημαντικά διαφορετική η ποιότητα και αξιοπιστία των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν καθώς και οι τιμές των φορτίων που θεωρούμε ότι καταπονούν τον φορέα. Η επιβολή της σεισμικής φόρτισης γίνεται Ανελαστική Δυναμική Ανάλυση με Χρονοϊστορίες (Time–History–Analysis).  Χρησιμοποιήσαμε επιταχυνσιογραφήματα εδαφικών δονήσεων, τα οποία και υπέστησαν «κανονικοποίηση», έτσι ώστε το μέγεθος του σεισμού σχεδιασμού να είναι το ίδιο με αυτό που θα αναμέναμε με βάση τις κλασσικές θεωρίες αντισεισμικού σχεδιασμού. Κατόπιν θα βρούμε που εμφανίζονται τα προβλήματα στο φορέα μας και θα προχωρήσουμε στην ενίσχυση αυτού. Ως μεθόδους ενίσχυσης θα δοκιμάσουμε την εγκατάσταση συστήματος σεισμικής μόνωσης και τη χρήση συνδέσμων δυσκαμψίας, μορφής Χ, μορφής Λ και απλών διαγωνίων, και αφού αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα για κάθε μια αυτές τις περιπτώσεις θα καταλήξουμε στην βέλτιστη από τεχνική και οικονομική άποψη λύση για την ενίσχυση του φορέα μας.