Η πρόβλεψη της συμπεριφοράς μιας κατασκευής υπό τη φόρτιση σεισμικών δυνάμεων εγγύς πεδίου αποτελεί θέμα έρευνας των τελευταίων ετών παγκοσμίως. Ιδιαίτερα, η πρόβλεψη της απόκρισης υψηλών κτηρίων σε σεισμικές διεγέρσεις εγγύς πεδίου είναι θέμα μεγάλου ενδιαφέροντος. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της συμμετοχής ανώτερων ιδιομορφών στην απόκριση εννιαώροφου μεταλλικού κτηρίου σε σεισμούς εγγύς πεδίου. Συγκεκριμένα, εξετάζεται η συμμετοχή της δεύτερης ιδιομορφής στη σεισμική απόκριση. Ο μεταλλικός φορέας, παραλλαγή του κτηρίου που σχεδιάστηκε με βάση τις Post-Northridge οδηγίες των Η.Π.Α. για το Seattle της Αμερικής, υπόκειται σε ποικίλλες σεισμικές διεγέρσεις εγγύς πεδίου σεισμικού μεγέθους 5,6-7,1. Προκειμένου να αξιολογηθεί η συμμετοχή της δεύτερης ιδιομορφής στην απόκριση του φορέα, υπολογίζονται οι μετακινήσεις, τα αδρανειακά φορτία και οι τέμνουσες δυνάμεις καθ’ύψος του φορέα με δύο τύπους αναλύσεων, την ανελαστική ανάλυση χρονοϊστορίας και την ιδιομορφική ανελαστική δυναμική ανάλυση. Τέλος αξιολογείται η ακρίβεια των αποτελεσμάτων της Ιδιομορφικής Ανελαστικής Δυναμικής Ανάλυσης, συγκρίνοντας τα αποτελέσματα αυτής με τα αποτελέσματα της ανάλυσης χρονοϊστοριών. Από τις αναλύσεις που διεξήχθησαν, προέκυψαν ενδιαφέροντα αποτελέσματα που καταδεικνύουν τη σημαντική επιρροή της δεύτερης ιδιομορφής στην απόκριση του φορέα. Όσον αφορά στις μετακινήσεις, τα αποτελέσματα δεν δίνουν μια σαφή απάντηση για τη συμμετοχή της δεύτερης ιδιομορφής στην απόκριση της κατασκευής. Όσον αφορά στα αδρανειακά φορτία και τις τέμνουσες δυνάμεις καθ’ύψος των ορόφων, τα αποτελέσματα δείχνουν με σαφήνεια την ενεργή συμμετοχή της δεύτερης ιδιομορφής. Το γεγονός αυτό είναι αναμενόμενο καθώς τα πολυώροφα κτήρια τείνουν να εμφανίζουν μεγάλες ιδιοπεριόδους, συνεπώς τείνουν να έχουν πρώτη ιδιομορφή σε χαμηλές φασματικές τιμές στα φάσματα επιταχύνσεων και ως εκ τούτου οι ανώτερες ιδιομορφές, με μικρότερες τιμές ιδιοπεριόδων να βρίσκονται σε περιοχές με μεγάλες φασματικές τιμές και συνεπώς μεγάλη συμμετοχή. Τέλος, όσον αφορά τη μέθοδο ιδιομορφικής ανελαστικής δυναμικής ανάλυσης, που χρησιμοποιήθηκε στην παρούσα εργασία, φαίνεται να έχει ικανοποιητικά αποτελέσματα ως προς τη σύγκλιση των αποτελεσμάτων αυτής με τα αποτελέσματα της ανελαστικής ανάλυσης χρονοϊστορίας του πολυβάθμιου φορέα. Το συμπέρασμα αυτό είναι αρκετά ενθαρρυντικό καθώς αυτή η μέθοδος έχει μικρότερο υπολογιστικό φόρτο και είναι ταχύτερη σε σχέση με την αναλεστική ανάλυση χρονοϊστορίας πολυβάθμιων συστημάτων ενώ μπορεί να προσφέρει ικανοποιητική ακρίβεια.