Αντικείμενο της μεταπτυχιακής εργασίας αποτελεί ο σχεδιασμός 7ώροφου χαλύβδινου φορέα με κατακόρυφους συνδέσμους δυσκαμψίας με εκκεντρότητα στις δύο κύριες διευθύνσεις του, συνολικού ύψους 30,59 m και επιφάνειας κάτοψης 464 m2. Διαστασιολογείται σύμμικτη πλάκα αποτελούμενη από στραντζαριστό χαλυβδόφυλλο και επιτόπου έγχυτο σκυρόδεμα καθώς και αμφιέρειστη διαδοκίδα με εξαγωνικές οπές στον κορμό ανοίγματος 12,0 m, 7η αξιοπιστία ως προς την προκύπτουσα ένταση και παραμόρφωση διαφορετικών μοντέλων ανάλυσης για τα παραπάνω στοιχεία του φορέα. Ακολουθεί αντισεισμικός σχεδιασμός με δυναμική φασματική μέθοδο και τρισδιάστατη μοντελοποίηση ολόκληρου του κτιρίου. Διαστασιολογείται δοκός σύζευξης, διαγώνιος και υποστύλωμα. Εξετάζεται και προτείνεται ευχερέστερη κατασκευαστικά και οικονομικότερη εναλλακτική λύση με αμφιαρθρωτές διαγωνίους χωρίς απαίτηση μεγαλύτερων διατομών. Εν συνεχεία γίνεται στατική μη γραμμική υπερωθητική ανάλυση για οριζόντια σεισμικά φορτία ενός από τα επίπεδα πλαίσια του φορέα με συνδέσμους δυσκαμψίας, εκτιμάται η μετελαστική του συμπεριφορά μέχρι την οιονεί κατάρρευση καθώς και ο διαθέσιμος συντελεστής συμπεριφοράς. Κλείνοντας επιχειρείται βελτιστοποίηση στο σχεδιασμό του εν λόγω πλαισίου με βαθμιαία απομείωση της δυσκαμψίας του ζυγώματος καθύψος και συνακόλουθη συγκέντρωση περισσότερων πλαστικών αρθρώσεων στα πλάστιμα μέλη του επιτυγχάνοντας αύξηση του διαθέσιμου συντελεστή συμπεριφοράς.