Η παρούσα μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία πραγματεύεται την αποτίμηση και ανάλυση της συμπεριφοράς και επάρκειας ενός πολυώροφου κτηρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα, τόσο με ελαστικές όσο και με ανελαστικές μεθόδους. Η υφιστάμενη κατασκευή είναι ένα πενταώροφο κτήριο με υπόγειο, πιλοτή και δώμα στην περιοχή της Άνω Γλυφάδας η οποία μελετήθηκε και σχεδιάστηκε το έτος 1999. Οι ελαστικές μέθοδοι ανάλυσης που εφαρμόστηκαν είναι αυτές της δυναμικής φασματικής και της γραμμικής ανάλυσης χρονοϊστορίας, ενώ οι ανελαστικές μέθοδοι που εφαρμόστηκαν περιλαμβάνουν την ανελαστική στατική μέθοδο (Pushover) και την ανελαστική δυναμική μέθοδο (ανάλυση χρονοϊστοριών). Η έκβαση της αποτίμησης υποδεικνύει την επάρκεια της κατασκευής έναντι των διάφορων φορτιστικών σεναρίων, αν και κατά πόσο αυτή χρήζει επέμβασης/επισκευής ή ενίσχυσης. Πιο συγκεκριμένα: Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μία σύντομη αναφορά στη σπουδαιότητα αποτίμησης των κατασκευών, υφιστάμενων ή νέων, καθώς και μία σύντομη αναφορά στο αντικείμενο της παρούσας εργασίας και των λογισμικών που χρησιμοποιήθηκαν. Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάζεται η υπό μελέτη κατασκευή και περιγράφεται η διαδικασία που ακολουθήθηκε για την προσομοίωσή της στο λογισμικό SAP2000 ώστε να γίνει η περαιτέρω ανάλυση. Καθορίζονται οι ιδιότητες των υλικών, τα χαρακτηριστικά των κατόψεων και των διατομών αλλά και οι φορτίσεις που επιβλήθηκαν. Στο τρίτο κεφάλαιο πραγματοποιείται η ιδιομορφική ανάλυση του φορέα και παρουσιάζονται οι ελαστικές μέθοδοι ανάλυσης που εφαρμόστηκαν στο προσομοίωμα. Αρχικά παρουσιάζεται η μεθοδολογία εφαρμογής και τα αποτελέσματα της δυναμικής φασματικής μεθόδου με χρήση του φάσματος του Ευρωκώδικα 8. Εν συνεχεία εκτελείται η γραμμική ανάλυση χρονοϊστορίας κατά την οποία γίνεται χρήση τριών διαφορετικών σεισμικών γεγονότων, του Kobe στην Ιαπωνία (1995, Takatori station), του σεισμού του Northridge του Los Angeles της California (1994, Rinaldi station) και του σεισμού του Düzce στην Τουρκία (1999, Bolu station). Παρουσιάζονται τα μέγιστα παραμορφωσιακά και εντατικά μεγέθη που προκύπτουν από την εκάστοτε ανάλυση και γίνεται μία σύντομη σύγκριση μεταξύ τους. Στο τέταρτο κεφάλαιο παρατίθεται η θεωρία του σύγχρονου τρόπου σχεδιασμού των κατασκευών που βασίζεται στον αντισεισμικό σχεδιασμό με στάθμες επιτελεστικότητας. Το πέμπτο κεφάλαιο αφορά στις ανελαστικές μεθόδους ανάλυσης. Αρχικά αναπτύσσεται το θεωρητικό υπόβαθρο και οι προϋποθέσεις εφαρμογής της ανελαστικής στατικής μεθόδου (Pushover). Παρουσιάζονται οι μέθοδοι υπολογισμού του σημείου επιτελεστικότητας της κατασκευής και η εφαρμογή της ανάλυσης στο προσομοίωμα. Τέλος, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της ανάλυσης για τις δύο κατανομές της οριζόντιας φόρτισης, ομοιόμορφης και τριγωνικής, που εφαρμόζονται στην κατασκευή. Στη συνέχεια πραγματοποιείται η ανελαστική δυναμική ανάλυση κάνοντας χρήση των τριών σεισμικών καταγραφών που χρησιμοποιήθηκαν και κατά την ελαστική ανάλυση. Παρατίθενται τα αποτελέσματα και αξιοποιούνται στην αποτίμηση της επάρκειας της κατασκευής. Στο έκτο κεφάλαιο δίνονται τα κυριότερα συμπεράσματα που εξάγονται για την υπό μελέτη υφιστάμενη κατασκευή μετά το πέρας όλων των αναλύσεων, ελαστικών και ανελαστικών.