Αντικείμενο της εργασίας είναι η ανάλυση δικαστικών αποφάσεων ως προς τις μεταβλητές που χρειάζονται για την δημιουργία μοντέλου τεχνητής νοημοσύνης, ώστε να προβλέπει δικαστικές αποφάσεις για αξιώσεις από εκτέλεση δημοσίων έργων. Για αυτό, συλλέγεται δείγμα 260 δικαστικών αποφάσεων, προερχόμενες από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο αναλύεται και επεξεργάζεται στατιστικά με το λογισμικό R.

 

Στα πλαίσια της ανάλυσης, προκύπτει πως το πιο σύνηθες είδος αξίωσης στον ελληνικό κατασκευαστικό χώρο, είναι οι αξιώσεις λόγω εκτελέσεως νέων εργασιών και το αίτημα που συνήθως προβάλλεται, είναι η νομιμοποίηση των νέων εργασιών από τον κύριο του έργου, δηλαδή το Δημόσιο.

 

Για το ανωτέρω αίτημα, αναλύουμε 34 δικαστικές αποφάσεις και εξάγουμε τις μεταβλητές που ορίζουν την δικαστική του έκβαση. Τελικώς, συγκεντρώνουμε 29 μεταβλητές από τις οποίες ξεχωρίζουμε τις 6, ως πιο κρίσιμες, με εμπειρική εκτίμηση και με εφαρμογή των τυχαίων δασών και των δέντρων αποφάσεων.

 

Προκύπτει πως η αναγκαιότητα εκτέλεσης των νέων εργασιών, η τήρηση της ενδικοφανούς διαδικασίας από τον ανάδοχο, η γνώση για το ποιος πήρε την πρωτοβουλία για την εκτέλεση τους, το αν η εργασίες εκτελέστηκαν για την κάλυψη ζημιών από απρόβλεπτο συμβάν, το αν το αίτημα δεν εκδικάστηκε από το διοικητικό εφετείο λόγω μη τήρησης της ενδικοφανούς διαδικασίας καθώς και αν ο ανάδοχος παρουσιάζει το αίτημα του αυτούσιο καθ ’όλη την ενδικοφανή διαδικασία, είναι οι μεταβλητές που ορίζουν την δικαστική έκβαση του αιτήματος.