Οι εδαφικές κινήσεις κοντά στην περιοχή ενός ρήγματος έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για το μηχανικό καθώς αυξάνουν τις ανελαστικές απαιτήσεις των κατασκευών. Κοντά στο ρήγμα, οι εδαφικές κινήσεις επηρεάζονται από το μηχανισμό διάρρηξης και τα φαινόμενα κατευθυντικότητας.  Στην παρούσα εργασία γίνεται εντοπισμός αυτών των φαινομένων για 483 σεισμικές καταγραφές που αντιστοιχούν σε 65 σεισμούς μεσαίου μεγέθους, οι οποίοι σημειώθηκαν σε περιοχές του ελλαδικού χώρου και των παρακείμενων περιοχών.  

Αρχικά περιγράφεται το φαινόμενο της κατευθυντικότητας και οι γεωμετρικές παράμετροι του μηχανισμού διάρρηξης που έχουν συσχετιστεί με τις δεσπόζουσες περιόδους των σημαντικών παλμών της εδαφικής κίνησης. Τα χαρακτηριστικά των παλμών ταχύτητας που μπορεί να υπάρχουν σε μια εδαφική κίνηση παρουσιάζουν  ενδιαφέρον, ώστε η μορφή τους να μπορεί να περιγραφεί μαθηματικά και μια κίνηση να μπορεί να ταξινομηθεί ως «παλμική» ή «μη παλμική».  

Στη συνέχεια περιγράφεται η ποσοτική μέθοδος ταξινόμησης του Baker (2007), στην οποία οι σημαντικοί παλμοί μιας εδαφικής κίνησης αναγνωρίζονται και εξάγονται μέσω κυματικής ανάλυσης. Κατόπιν, παρουσιάζεται η μέθοδος ταξινόμησης που χρησιμοποιείται στην εργασία αυτή, όπως προτάθηκε από τους ερευνητές P. Mimoglou, I. Psycharis, I. Taflampas (2014), στην οποία οι σημαντικοί παλμοί μιας εδαφικής κίνησης εξάγονται μέσω κυματικής ανάλυσης και η μαθηματική περιγραφή τους γίνεται με το κυματιδίο που χρησιμοποιούν στις έρευνές τους οι Mavroeidis and Papageorgiou(2003).Οι περίοδοι των παλμών Tp προσδιορίζονται από τις κορυφές του φάσματος συνέλιξης S_d×S_v για 5% απόσβεση, ενώ τα χαρακτηριστικά του κυματιδίου Α, γ, ν και t₀ υπολογίζονται μέσω της έννοιας της Αθροιστικής Απόλυτης Μετακίνησης (CAD -Taflampas et al. 2009) για ένα μέρος της εδαφικής κίνησης. Ακολούθως προσδιορίζεται η συσχέτιση μεταξύ της χρονοϊστορίας ταχύτητας του κυματιδίου v_P(t) και της χρονοϊστορίας της εδαφικής ταχύτητας της καταγραφής v_g(t). Έπειτα, περιγράφεται μια μέθοδος ταξινόμησης των εδαφικών κινήσεων σε παλμικές και μη παλμικές, όπως εισήχθη από τους ερευνητές V. Kardoutsou, I. Taflampas, I. Psycharis (2014).  

Ακολούθως,  πραγματοποιείται η ταξινόμηση των 483 σεισμικών καταγραφών, κάνοντας χρήση της μεθόδου των Mimoglou et al. (2014). Όσον αφορά στον ελλαδικό χώρο, για σεισμούς που σημειώθηκαν πριν το 2000 χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα καταγραφών από την Hellenic Accelerogram Database(HEAD), ενώ για σεισμούς μετά το 2000 από στην ιστοσελίδα του ΙΤΣΑΚ (Ινστιτούτο Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών). Για τους σεισμούς που σημειώθηκαν εκτός του ελλαδικού χώρου χρησιμοποιήθηκαν καταγραφές από την ESM (European Strong Motion Database). Η ταξινόμηση πραγματοποιείται με βάση τον πρώτο παλμό κάθε καταγραφής και μία ταξινομείται ως παλμική, εάν ο συντελεστής συσχέτισης του παλμού με την εδαφική κίνηση είναι ίσος ή μεγαλύτερος του 0,6 και η αρχική εδαφική κίνηση έχει μέγιστη εδαφική ταχύτητα PGV≥ 10cm/s.  

Τέλος, εξάγονται συμπεράσματα σχετικά με τα αποτελέσματα των αναλύσεων και προτείνονται τροποποιήσεις στα φάσματα του Ευρωκώδικα 8, ώστε να ληφθούν υπ’ όψιν τα φαινόμενα κατευθυντικότητας.