H παρούσα μεταπτυχιακή εργασία στοχεύει στην διατύπωση προτάσεων (με αποδέκτες ευρωπαϊκούς και εθνικούς φορείς) για την διαμόρφωση μίας ενιαίας ευρωπαϊκής στρατηγικής προστασίας της δομημένης πολιτιστικής κληρονομιάς έναντι σεισμού. Η μελέτη πραγματοποιείται σε διακριτά στάδια, με πρωταρχικό την αναζήτηση και καταγραφή των υπαρχουσών πρωτοβουλιών για την διαφύλαξη των στοιχείων πολιτιστικής κληρονομιάς, δίνοντας έμφαση στις τακτικές των σεισμογενών ευρωπαϊκών χωρών με πολιτιστικό πλούτο. Η αναζήτηση των ισχυουσών τακτικών οδήγησε στην εντόπιση κενών και ανεπαρκειών γνωσιακού και διαχειριστικού περιεχομένου. Σε αυτήν την κατεύθυνση βοήθησε η ανασκόπηση περιστατικών σεισμών στην Ευρώπη, για τα οποία εξετάστηκαν οι συνθήκες πριν και μετά τον σεισμό αλλά και οι αιτίες των προκυπτουσών δομικών αστοχιών. Όπως έγινε αντιληπτό μέσω της διαδικασίας της διερεύνησης, η βασικότερη ανεπάρκεια στην λήψη μέτρων εντοπίζεται στην πρόληψη και την ετοιμότητα. Με κριτήριο την διαπίστωση αυτή, συγκροτούνται προτάσεις οι οποίες αφορούν τέσσερεις βασικούς πυλώνες: έρευνα, εκπαίδευση, πρακτικές εφαρμογές, κανονισμούς. Παραδείγματα που καταδεικνύουν την σημασία της προετοιμασίας αντλούνται από τον Ελλαδικό χώρο, με την συνοπτική παρουσίαση ενός τμήματος του περιεχομένου προγραμμάτων δομητικής τεκμηρίωσης και αποκατάστασης ιστορικών λιθόκτιστων γεφυρών.