Στην παρούσα μεταπτυχιακή εργασία μελετάται η σεισμική συμπεριφορά ενός υφιστάμενου διατηρητέου κτιρίου από φέρουσα τοιχοποιία, το οποίο βρίσκεται στην Κεφαλονιά. Το κτίριο αυτό χτίστηκε στο τέλος του 19ου αι.  και μεταγενέστερα έγινε μια προσθήκη σε αυτό. Εκτός από την ιστορική του αξία έχει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, καθώς στο εσωτερικό του έχει οροφογραφίες. Σήμερα το κτίριο βρίσκεται σε κακή κατάσταση και είναι εμφανές ότι δεν επαρκεί στατικά, λόγω σεισμικών καταπονήσεων κυρίως, αλλά και λόγω πλημμελούς κατασκευής του φορέα. Οι βλάβες που έχει υποστεί είναι έντονες με διαμπερείς ρηγματώσεις σε όλες σχεδόν τις όψεις του κτιρίου.

Πρώτο μέρος της εργασίας είναι η αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας του υφιστάμενου δομήματος. Για να επιτευχθεί αυτό δημιουργήθηκε το προσομοίωμα του κτιρίου στο πρόγραμμα πεπερασμένων στοιχείων ABAQUS και πραγματοποιήθηκε ελαστική δυναμική φασματική ανάλυση ώστε να ελεγχθεί η υπάρχουσα κατάσταση του φορέα με τον Κανονισμό Αποτίμησης Δομητικών Επεμβάσεων Τοιχοποιίας (ΚΑΔΕΤ). Εκτός της ελαστικής ανάλυσης εκπονήθηκε και μη γραμμική δυναμική ανάλυση χρονοϊστορίας, στην οποία επιλέχθηκε για το υλικό της φέρουσας τοιχοποιίας το καταστατικό προσομοίωμα πλαστικότητας υλικού με βλάβες και επιβλήθηκε στη βάση ο σεισμός που έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2014 στην Κεφαλονιά. Η μη γραμμική ανάλυση πραγματοποιήθηκε ώστε να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο προσομοίωμα του φορέα που θα προσεγγίζει την πραγματική απόκριση του κτιρίου κατά τη σεισμική καταπόνηση και αυτός ήταν και ο βασικός στόχος της παρούσας εργασίας. Μέσω του προσομοιώματος αυτού είναι δυνατό να προσδιορίζονται οι πιθανές περιοχές που αναμένεται να εμφανίσουν βλάβες, άρα να ρηγματωθούν. Διερευνήθηκε επίσης στο υφιστάμενο κτίριο η επιρροή του αρμού μεταξύ της τοιχοποιίας της προσθήκης και της τοιχοποιίας του κυρίως κτιρίου στην απόκριση του φορέα.

Δεύτερο μέρος της εργασίας είναι η ενίσχυση του υφιστάμενου φορέα, ώστε να βελτιωθεί η φέρουσα ικανότητά του και να μπορεί να φέρει τα σεισμικά φορτία. Για την επιλογή του τελικού ενισχυμένου φορέα πραγματοποιήθηκαν ελαστικές και μη γραμμικές επιλύσεις για εναλλακτικές προτάσεις ενίσχυσης που διαφοροποιούνταν λόγω της λήψης διαφραγματικής λειτουργίας στη στάθμη του δαπέδου Α’ ορόφου και στη στάθμη της στέγης. Οι τελικές ενισχύσεις που επιλέγονται είναι η εφαρμογή ενεμάτων, η κατασκευή διαζώματος οπλισμένου σκυροδέματος στη στέψη των λιθοδομών και η δημιουργία διαφράγματος στη στάθμη του δαπέδου του Α’ ορόφου και της στέγης.

Μέσω της διενέργειας της μη γραμμικής ανάλυσης συμπεραίνεται ότι ο σεισμός της Κεφαλονιάς του 2014 ήταν ιδιαίτερα καταστροφικός για το συγκεκριμένο κτίριο και σίγουρα έπαιξε καθοριστικό, αν όχι πρωταρχικό, ρόλο στις βλάβες που εμφανίζει σήμερα. Τέλος, σημαντικό συμπέρασμα της παρούσας εργασίας είναι ότι η μη γραμμική ανάλυση αναπαράγει σε μεγάλο βαθμό την πραγματική απόκριση του κτιρίου κατά τη διάρκεια του σεισμού και μέσω αυτής είναι δυνατό να εντοπιστούν αξιόπιστα οι περιοχές που κινδυνεύουν σε αστοχία.