Στη παρούσα μεταπτυχιακή εργασία θα μελετηθούν δύο εναλλακτικοί τρόποι προσθήκης ενός ορόφου καθ’ ύψος σε υφιστάμενο κτίριο από οπλισμένο σκυρόδεμα, που αποτελείται από ισόγειο, δύο ημιώροφους και Α’ όροφο. Το κτίριο αυτό είναι κατασκευής του 1972 και έχει μελετηθεί με τον παλαιό κανονισμό Σκυροδέματος του 1954 και τον παλαιό Αντισεισμικό κανονισμό του 1959. Το υφιστάμενο αυτό κτίριο βρίσκεται στο νησί της Τήνου και λειτουργεί ως πνευματικό κέντρο. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι να βρεθεί η ιδανικότερη λύση προσθήκης ορόφου, μετά από σύγκριση αποτελεσμάτων που θα προκύψουν από επιλύσεις και ελέγχους με το πρόγραμμα FESPA, της εταιρίας LH Λογισμική.

Αρχικά, προσομοιώθηκε ο φορέας στο πρόγραμμα, σύμφωνα με τις διαστάσεις, τις διατομές και τις παραδοχές  που ορίζονταν.

Ο πρώτος τρόπος προσθήκης ορόφου έγινε από οπλισμένο σκυρόδεμα, όπου και διαστασιολογήθηκε με τον κανονισμό Σκυροδέματος ΕΚΩΣ 2000, EC3 και τον Αντισεισμικό κανονισμό ΕΑΚ 2003. Στη συνέχεια ελέγχθηκε η επάρκεια του υφιστάμενου κτιρίου, μετά την προσθήκη του ορόφου, με τους παλαιούς κανονισμούς, όπου απαιτήθηκαν ενισχύσεις στα υπάρχοντα υποστυλώματα. O τρόπος ενίσχυσης που πραγματοποιήθηκε ήταν με μανδύα εκτοξευόμενου σκυροδέματος.

Όμοια, ακολούθησε ο δεύτερος τρόπος προσθήκης από μεταλλική κατασκευή. Η κατασκευή αυτή έγινε πλαισιωτή με στέγη κλίσης 10% και ελέγχθηκε με τους Ευρωκώδικες 2, 3 και 8. Κατόπιν, έγινε έλεγχος επάρκειας του υφιστάμενου κτιρίου, μετά την μεταλλική προσθήκη, με τους παλαιούς κανονισμούς, απ’ όπου και προέκυψε ότι το κτίριο έχρηζε ενίσχυσης, όπου και πραγματοποιήθηκαν με τον ίδιο τρόπο όπως και στην προσθήκη από οπλισμένο σκυρόδεμα.

Τέλος, συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα των δύο επιλύσεων όσον αφορά το βάρος, το κόστος, τις μετακινήσεις, τις ιδιομορφές και τις ιδιοπεριόδους, καθώς και την ταχύτητα κατασκευής, απ’ όπου προέκυψαν αρκετά συμπεράσματα.