Αντικείμενο της διπλωματικής εργασίας, που εκπονήθηκε στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών «Δομοστατικός Σχεδιασμός και Ανάλυση των Κατασκευών», είναι η αποτίμηση της φέρουσας ικανότητας ενός κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα της δεκαετίας του ΄60. Πρóκειται για κτίριο με φέροντα οργανισμó απó οπλισμένο σκυρóδεμα που διαθέτει ισóγειο και τρεις ορóφους, του οποίου η αρχική μελέτη εκπονήθηκε το 1961 με το τóτε ισχύον πλαίσιο κανονισμών. Για την αποτίμηση της φέρουσας ικανóτητας του φορέα χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα ETABS v17.0.1. Αρχικά πραγματοποιήθηκε ακριβής προσομοίωση του φέροντος οργανισμού του φορέα δηλαδή η γεωμετρία του, τα υλικά (ποιότητα ο/σ) και η διάταξη των οπλισμών των διατομών με βάση τα διαθέσιμα σχέδια αποτύπωσης του φέροντος οργανισμού του κτιριακού συγκροτήματος. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις σεισμικής αποτίμησης, πρώτα ελαστική και ακολούθως ανελαστική,  των οποίων οι  αρχές και οι κανόνες εφαρμογής  περιγράφονται στις διατάξεις του ΚΑΝ.ΕΠΕ και του Ευρωκώδικα 8 (EN-8). Όσον αφορά την ελαστική ανάλυση, εφαρμόστηκε η Δυναμική Φασματική Μέθοδος με χρήση του φάσματος του Ευρωκώδικα 8 και παρουσιάζονται τα μέγιστα εντατικά μεγέθη που προκύπτουν από τη χρήση της μεθόδου. Για την ανελαστική ανάλυση εφαρμόστηκε η μη γραμμική στατική μέθοδος Pushover κατά την οποία το κτίριο υποβάλλεται σε αυξανόμενες οριζόντιες φορτίσεις και στις δύο διευθύνσεις του κτιρίου έως ότου το κτίριο καταρρεύσει. Από τη μη γραμμική ανάλυση προκύπτουν οι καμπύλες αντίστασης της κατασκευής δηλαδή τα διαγράμματα τέμνουσας βάσης - μετακίνησης κόμβου ελέγχου της κατασκευής καθώς και τα διαγράμματα ADRS. Αυτό που πρέπει να τονίσουμε είναι ότι η αποτίμηση της σεισμικής τρωτότητας της κατασκευής με χρήση μη γραμμικών μεθόδων αντιπροσωπεύει τη σύγχρονη πλέον λογική σχεδιασμού , αυτής δηλαδή με στάθμες επιτελεστικότητας (Performance Based Design).