Η παρούσα μεταπτυχιακή εργασία έχει ως στόχο τη διερεύνηση του παλμικού περιεχομένου καταγραφών κοντινού πεδίου και την εξέταση της επιρροής αυτών στην απόκριση των κατασκευών.

Ως καταγραφές κοντινού πεδίου ορίζονται οι εδαφικές κινήσεις, οι οποίες βρίσκονται κοντά στην περιοχή ενός ρήγματος και επηρεάζονται κυρίως από το φαινόμενο της κατευθυντικότητας. Οι καταγραφές αυτές, περιέχουν στη χρονοϊστορία ταχύτητας παλμικές κινήσεις, των οποίων η κατάταξη έχει αποτελέσει θέμα στις έρευνες πολλών επιστημόνων, όπως ο Baker (2007). Σύμφωνα με τη θεωρία του, οι καταγραφές κατατάσσονται σε παλμικές και μη-παλμικές, με τη βοήθεια του δείκτη PI, ο οποίος πρόσφατα αναθεωρήθηκε από τους Kardoutsou et al. (2017).

Μέχρι σήμερα, οι παλμικές καταγραφές έχουν μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των ερευνητών, καθώς η επικινδυνότητά τους σε σχέση με τις κατασκευές είναι κρίσιμη. Παρόλα αυτά, μία νέα θεωρία αναπτύσσεται όσων αφορά τις μη-παλμικές και ουδέτερες καταγραφές (PI<0.65 σύμφωνα με τους Kardoutsou et al. (2017)). Οι καταγραφές αυτές, βρέθηκε πως περιέχουν παλμούς, οι οποίοι περιλαμβάνουν αρκετά από τα χαρακτηριστικά της κίνησης και είναι σημαντικοί για την απόκριση των κατασκευών.

 Η συγκεκριμένη εργασία ερευνά το περιεχόμενο τέτοιων καταγραφών (μη-παλμικών και ουδέτερων) και συγκρίνει τις τιμές πλαστιμότητας που απαιτούν από μία κατασκευή οπλισμένου σκυροδέματος για σχετικά μεγάλη τιμή της ιδιοπεριόδου. Το προσομοίωμα του κτιρίου δημιουργήθηκε μέσω του προγράμματος SeismoStruct και υποβλήθηκε σε Προσαυξητική Δυναμική Ανάλυση (IDA) 25 καταγραφών κοντινού πεδίου από τη βάση NGA. Ως αποτέλεσμα των αναλύσεων αυτών, δημιουργούνται οι καμπύλες IDA, αποδεικνύοντας πως καταγραφές, οι οποίες δεν είναι χαρακτηρισμένες ως παλμικές, έχουν εξίσου σημαντική επίδραση στην ανελαστική απόκριση των κατασκευών.