Εφαρμόζεται σύστημα χαμηλού κόστους με χρήση απλών αισθητήρων επιταχύνσεως για την μέτρηση των ιδιοσυχνοτήτων δομικών φορέων και κατ' επέκταση των χαρακτηριστικών της δυσκαμψίας τους. Οι φορείς που εξετάζονται είναι εργαστηριακά δοκίμια πλήρους κλίμακας που υποβλήθησαν σε πειραματική εκτίμηση της αντοχής τους στο Εργαστήριο Μεταλλικών Κατασκευών ΕΜΠ. Συγκεκριμένα, πρόκειται για έξι μεταλλικούς πύργους και πέντε αμφιαρθρωτές σύμμικτες δοκούς διαφόρων διατομών.

Για κάθε μία από τις έντεκα κατασκευές εκτελέσθηκαν τόσο αναλυτικοί υπολογισμοί με μοντέλα πεπερασμένων στοιχείων όσο και πειραματικές μετρήσεις των συχνοτικών τυς χαρακτηριστικών. Ειδικότερα, για τους πύργους παρατηρήθηκε ότι υπάρχει μεγάλη διασπορά στις εκτιμήσεις της πρώτης ιδιοπεριόδου, ενώ σε μετρήσεις που έγιναν σε μεμονωμένους διαγώνιους συνδέσμους δυσκαμψίας των πύργων, προέκυψαν πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα, κοντά στις θεωρητικές εκτιμήσεις. Στην περίπτωση των σύμμικτων δοκών, τα αποτελέσματα των μετρήσεων ήταν πιο σταθερά, χωρίς κατ' ανάγκη πάντα να συμφωνούν με τα αποτελέσματα των προσομοιώσεων. Επίσης, οι μετρήσεις που εκτελέστηκαν μετά την πειραματική δοκιμή της δοκού μέχρι αστοχίας κατέδειξαν τη δυνατότητα ανίχνευσης βλαβών λόγω μεταβολών της δυσκαμψίας τους.

Τέλος συμπεραίνεται πως παρ' όλο που με βάση την διαδικασία μετρήσεων που ακολουθήθηκε ήταν δύσκολη η ακριβής εκτίμηση της δυσκαμψίας του συνολικού φορέα για τον κάθε μεταλλικό πύργο, η μέθοδος αυτή δούλεψε πολύ αποτελεσματικά για πιο απλούς φορείς δίνοντας αποτελέσματα που κρίνονται αρκετά αξιόπιστα.