Εδαφική Επίδραση σε Σεισμό: Σύγχρονοι Αντισεισμικοί Κανονισμοί και Σχέσεις Υπολογισμού 
Μεταπτυχιακός Φοιτητής : Κοσματόπουλος Μιχαήλ                      
Επιβλέπων Καθηγητής: Μπουκοβάλας Γ., Καθηγητής        
Ημερομηνία : Μάρτιος 2000

Η παρούσα εργασία εκπονήθηκε έχοντας ως βασικό σκοπό την αξιολόγηση του (Ν).Ε.Α.Κ. ως προς την επίδραση του εδάφους στο μέγεθος των σεισμικών δράσεων σχεδιασμού, την επισήμανση των σημείων στα οποία υστερεί και τη διατύπωση προτάσεων για τη βελτίωσή του.

  • Η αξιολόγηση πραγματοποιείται μέσω σύγκρισης με:Τρεις σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς άλλων χωρών (Η.Π.Α, Γαλλία και Ευρωκώδικας 8), που έχουν φιλοσοφία παραπλήσια με αυτή του (Ν)ΕΑΚ,

      καθώς και

  • εμπειρικές σχέσεις από τη βιβλιογραφία (Bouckovalas, Panourgias, 1998), που περιγράφουν την εδαφική επίδραση στη σεισμική επιτάχυνση και τα ελαστικά φάσματα απόκρισης.

H σύγκριση γίνεται ως προς τον αριθμό των κατηγοριών εδάφους βάσει: 

  • του λόγου Ts/Te, όπου Ts και Τe η θεμελιώδης ιδιοπερίοδος του εδάφους και η περίοδος της διέγερσης αντίστοιχα (θεωρείται ότι η ένταση της διέγερσης, όπως και τα χαρακτηριστικά του σεισμικού υποβάθρου δεν επηρεάζουν τις τιμές του κανονικοποιημένου φάσματος επιτάχυνσης αλλά μόνο την τιμή της μέγιστης επιτάχυνσης),

  • του ποσοτικού/ποιοτικού χαρακτηρισμού των εδαφών και

  • της επίδρασης του εδάφους στη σεισμική επιτάχυνση και στα κανονικοποιημένα ελαστικά φάσματα σχεδιασμού.

O ΝΕΑΚ δέχεται τέσσερις κατηγορίες εδαφών που προκύπτουν από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εδαφών, ενώ δεν προβλέπει την έννοια της εδαφικής ενίσχυσης (και απομείωσης) στην εδαφική επιτάχυνση. 

Τα αποτελέσματα της συγκριτικής ανάλυσης και αξιολόγησης που πραγματοποιήθηκε, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο (Ν)ΕΑΚ υστερεί σε σχέση με τους άλλους κανονισμούς στα ακόλουθα σημεία:

  • Στον προσδιορισμό των κατηγοριών των εδαφών βάσει ποσοτικών και όχι ποιοτικών χαρακτηριστικών, με αποτέλεσμα ο προσδιορισμός της κατηγορίας εδάφους να αποτελεί υποκειμενική επιλογή του εκάστοτε μελετητή και να μην προκύπτει βάσει των χαρακτηριστικών του εδάφους (ΝSPT, Vs, κλπ).
  • Στην πρόβλεψη της ενίσχυσης στην εδαφική επιτάχυνση.
  • Στην μη ικανοποιητική πρόβλεψη της επίδρασης του εδάφους στα κανονικοποιημένα ελαστικά φάσματα σχεδιασμού

Γι’ αυτό το λόγο προτείνεται η εξής διαδικασία:

  1. Διαχωρισμός των κατηγοριών εδάφους βάσει του λόγου των κανονικοποιημένων περιόδων Ts/Te και θεώρηση μίας κατηγορίας εδάφους ως σεισμικό υπόβαθρο. 

  2. Εισαγωγή της μέγιστης επιτάχυνσης στο σεισμικό υπόβαθρο και υπολογισμός της μέγιστης επιτάχυνσης στο ζητούμενο σημείο μέσω συντελεστών εδαφικής ενίσχυσης.

  3. Εφαρμογή νέων τροποποιημένων σχέσεων για τον υπολογισμό των κανονικοποιημένων φασμάτων.

Τα αποτελέσματα που προκύπτουν με βάση αυτή την ανάλυση μπορούν να θεωρηθούν σε γενικό βαθμό ικανοποιητικά. Δεν είναι μονοσήμαντα και απόλυτα, αποτελούν όμως ένα πρώτο βήμα για τη βελτίωση εκείνων των σημείων, στα οποία ο ΝΕΑΚ υστερεί σε σχέση με άλλους σύγχρονους κανονισμούς.