Περίσφιγξη Υποστυλωμάτων μεσώ Σύνθετων Υλικών      

Μεταπτυχιακός Φοιτητής : Μαλλίρη Παγώνα                              
Επιβλέπων Καθηγητής: Βιντζηλαίου Ε., Επ. Καθηγήτρια       
Ημερομηνία : Οκτώβριος 2000

Είναι γνωστή η ιδιαίτερη σημασία της περίσφιγξης των υποστυλωμάτων προκειμένου να εξασφαλιστεί η πλαστιμότητα, η οποία είναι αναγκαία για την ικανοποιητική σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών ωπλισμένου σκυροδέματος. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί διεθνώς μια νέα τεχνική περίσφιγξης σκυροδέματος με ινωπλισμένα πολυμερή, στα οποία χρησιμοποιούνται ίνες άνθρακα, γυαλιού ή αραμιδίου.

Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την αποτίμηση προσομοιωμάτων, τα οποία προβλέπουν την συμπεριφορά του περισφιγμένου σκυροδέματος από ινωπλισμένα πολυμερή και στην συνέχεια προτείνει ένα νέο προσομοίωμα το οποίο προβλέπει την μέγιστη θλιπτική αντοχή του περισφιγμένου σκυροδέματος και την αντίστοιχη μέγιστη παραμόρφωση.

Χρησιμοποιούνται δεκατρείς (13) σειρές δοκιμίων -στα οποία ασκείται κεντρική θλίψη- και έξι (6) προσομοιώματα τα οποία συγκεντρώθηκαν μέσω της βιβλιογραφίας. Παρουσιάζονται αναλυτικά οι σχέσεις υπολογισμού της αντοχής και της παραμόρφωσης του περισφιγμένου σκυροδέματος για κάθε προσομοίωμα, οι προϋποθέσεις εφαρμογής κάθε προσομοιώματος καθώς και η περιγραφή όλων των πειραματικών δεδομένων για όλες τις σειρές δοκιμίων.

Προκειμένου να αποτιμηθούν τα προσομοιώματα, έγιναν αναλυτικοί πίνακες με την θεωρητική και την πειραματική τιμή της αντοχής και της παραμόρφωσης. Υπολογίστηκε ο λόγος της πειραματικής προς την θεωρητική τιμή της αντοχής και της παραμόρφωσης του περισφιγμένου σκυροδέματος καθώς και ο μέσος όρος και η τυπική απόκλιση των λόγων αυτών, για κάθε σειρά δοκιμίων και για κάθε προσομοίωμα αναλυτικά. Στην συνέχεια διαμορφώθηκαν τα διαγράμματα με τα ζεύγη της θεωρητικής και πειραματικής τιμής, συνολικά για κάθε προσομοίωμα.

Μέσα από τους πίνακες και τα διαγράμματα -έτσι όπως αυτά περιγράφηκαν- εξήχθησαν συμπεράσματα σχετικά με την ικανότητα των πειραμάτων να προβλέψουν την συμπεριφορά του περισφιγμένου από ινωπλισμένα πολυμερή σκυροδέματος. Παρατηρήθηκε η ανικανότητα όλων των προσομοιωμάτων να προβλέψουν ικανοποιητικά την μέγιστη θλιπτική αντοχή του περισφιγμένου σκυροδέματος αλλά κυρίως την παραμόρφωση αστοχίας.

Για τον λόγο αυτό, στο τελευταίο κεφάλαιο, παρουσιάζεται ένα νέο προσομοίωμα το οποίο βασίζεται πρώτον στην επεξεργασία των πειραματικών δεδομένων και δεύτερον στο προσομοίωμα MC90, το οποίο και τροποποιείται κατάλληλα έτσι ώστε να λαμβάνει υπόψη του τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ινωπλισμένων πολυμερών και όχι του χάλυβα.