Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τις έρευνες, μελέτες και τον τρόπο κατασκευής υπόγειου κτιριακού έργου κοντά στο κέντρο της Αθήνας. Στην περιοχή του έργου στα πρώτα 2.0 με 7.0 μέτρα συναντάται μια εδαφική κοκκώδης στρώση, ενώ στην συνέχεια βρίσκεται ο Αθηναϊκός σχιστόλιθος, που στα πρώτα μέτρα εμφανίζεται περισσότερο αποσαθρωμένος. Η στάθμη των υπογείων υδάτων βρέθηκε σε βάθος περίπου 7 μέτρων από την επιφάνεια του φυσικού εδάφους. Οι τιμές της υδροπερατόττητας που μετρήθηκαν με τη μέθοδο MAAG έχουν μία μέση τιμή της τάξεως του 1.0x10-6 m/sec. Η τάση συνάφειας βολβού ενέματος-εδάφους εκτιμήθηκε σε 7 tn/m, ενώ σε ορισμένες θέσεις παρουσιάζεται με μειωμένη τιμή της τάξεως των 5 tn/m. Η αρχική μελέτη προέβλεπε βάθος εκσκαφής 30m έως 35m, με σύστημα αντιστήριξης μία παραλλαγή της μεθόδου Berlinoise. Κατά την διάρκεια των εργασιών έγινε αναθεώρηση του έργου και σχεδιάστηκε επέκταση των ορίων του σκάμματος και εκβάθυνση της εκσκαφής στα 45m βάθος. Αυτό αντιμετωπίστηκε με την κατασκευή νέου πασσαλότοιχου με πασσάλους και αγκυρώσεις και με κατασκευή πρόσθετων πασσάλων και διαφραγματικών στοιχείων στη βάση της υπάρχουσας αντιστήριξης ως διατμητικά στοιχεία, που συνεισφέρουν στην ευστάθεια του διαμορφώμενου πρανούς. Κατά την διάρκεια του έργου έγιναν αποκλισιομετρήσεις και τοπογραφικές μετρήσεις για την καταγραφή των μετακινήσεων στους επιμέρους πασσαλοτοίχους και στο έδαφος και τα κτίρια γύρω από αυτό. Οι αποκλισομετρήσεις αυτές συγκρίνονται σε μία πλευρά με θεωρητικούς υπολογισμούς με πεπερασμένα στοιχεία και διαπιστώνεται σε μία τουλάχιστον περίπτωση αρκετά καλή σύγκλιση, ενώ διαπιστώνεται ότι το μέτρο ελαστικότητας του Αθηναϊκού σχιστόλιθου στην θέση του έργου είναι της τάξεως των 500-600 MPa.