Οι σύγχρονες απαιτήσεις της κοινωνίας για κτίρια με υψηλά επίπεδα επιτελεστικότητας είναι πλέον επιτακτική ανάγκη. Αυτή η σύγχρονη απαίτηση σε συνδυασμό με την αναγκαιότητα να προστατευτούν τα χιλιάδες πολύτιμα εκθέματα  που φιλοξενούνται στα μουσεία του κόσμου, αποτελεί το λόγο εκπόνησης της εργασίας.

Γίνεται η μοντελοποίηση και η ανάλυση ενός μουσείου υψηλής σπουδαιότητας, που στον πρώτο όροφο φέρει δύο πολύτιμα εκθέματα, απλώς εδραζόμενα. Ελέγχεται η ευστάθεια μιας μαρμάρινης κεφαλής αγάλματος επάνω σε ξύλινη στήλη και ένας αμφορέας αρχαϊκής περιόδου. Γίνεται εκτεταμένη χρήση σύμμικτων διατομών, υψηλών αντοχών, για τη γεφύρωση μεγάλων ανοιγμάτων και χρησιμοποιούνται πρόσθετα μέλη απορρόφησης σεισμικής ενέργειας. Στη μελέτη προστίθενται και εξηγούνται ο τρόπος και οι φάσεις κατασκευής ορισμένων σύνθετων στοιχείων.

Ο έλεγχος ευστάθειας των εκθεμάτων βασίζεται σε αποδεδειγμένες φόρμουλες από τις οποίες προκύπτουν οι μέγιστες δυνατές ταχύτητες και επιταχύνσεις που μπορούν να προκαλέψουν την πτώση τους. Η κατασκευή υποβάλλεται στη σεισμική διέγερση του σεισμού της Αθήνας, το Σεπτέμβριο του 1999, όπου ορισμένες περιοχές έφτασαν την επιτάχυνση των 0,6g. Οι ταχύτητες και επιταχύνσεις που προκαλούνται στον όροφο συγκρίνονται με τα όρια ευστάθειας των αντικειμένων.