Αντικείμενο της εργασίας αποτελεί ο υπολογισμός με την χρήση αναλυτικών σχέσεων της αντοχής ακραίων  διαφορετικού πάχους κόμβων σε μεταλλικά πλαίσια που οι κορμοί τους  επειδή είναι λεπτότοιχοι είναι και ευαίσθητοι στο φαινόμενο της κύρτωσης. Το φαινόμενο αυτό, όπως είναι γνωστό μελετάται στον ΕΝ1993-1-5. Τα αποτελέσματα των αναλυτικών σχέσεων συγκρίνονται με αυτά που προκύπτουν από μη γραμμικές αναλύσεις που πραγματοποιούνται με το πρόγραμμα πεπερασμένων στοιχείων Abaqus.

Για τον υπολογισμό της ροπής αντοχής κόμβου χρησιμοποιούνται οι σχέσεις που προτείνονται από τον ΕΝ193-1-5, τον ΕΝ1993-1-8 και τις σχέσεις των Vayas I., Pasternak H., Schween T. (1994) ενώ παράλληλα γίνεται και ο υπολογισμός των στροφών διαρροής φ_y και των οριακών στροφών φ_u των κόμβων με βάση τον ΕΝ1993-1-8 και τις σχέσεις των Vayas et al. (1994). Επιπλέον, παράγονται οι δρόμοι ισορροπίας των μοντέλων από τις μη γραμμικές αναλύσεις οι οποίοι μετατρέπονται σε διαγράμματα που στον οριζόντιο άξονα έχουν τις στροφές κόμβου και στον κατακόρυφο το ασκούμενο φορτίο. Έτσι προκύππτουν συγκεντρωτικά διαγράμματα M-φ με βάση τα οποία συγκρίνονται μεταξύ τους οι ροπές αντοχής και οι οριακές στροφές των κόμβων που προέκυψαν με βάση τις αναλυτικές σχέσεις  καθώς επίσης και με τα αποτελέσματα των μη γραμμικών αναλύσεων. Επίσης, από τις ροπές αντοχής κατά ΕΝ1993-1-5 και τις ροπές που καταγράφονται από τις αναλύσεις κατασκευάζονται τα διαγράμματα υπεραντοχών για στροφή κόμβου μέχρι 15 mrad.

Τελικά, προκύπτει ότι για τις ιδιαίτερα λεπτότοιχες διατομές οι Εξισώσεις των Vayas et al.(1994) δίνουν μεγαλύτερη αντοχή απ’ τους κανονισμούς, ότι οι οριακές στροφές που προκύπτουν από τις αναλύσεις είναι κατά πολύ μεγαλύτερες από αυτές των αναλυτικών σχέσεων και παρατηρείται επίσης ότι ο ΕΝ1993-1-8 δεν είναι αντιπροσωπευτικός για τον υπολογισμό της οριακής στροφής λεπτότοιχων διατομών.