Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι ο έλεγχος της αποδοτικότητας σύγχρονων μεθόδων ενίσχυσης κατασκευών, τόσο ως προς τη στοχευόμενη συμπεριφορά του υπο ενίσχυση κτιρίου όσο και προς την τεχνικοοικονομική τους βιωσιμότητα. Προς τον σκοπό αυτό αποτιμάται η επιτελεστικότητα ενός τετραώροφου κτιρίου Ω/Σ με δύο υπόγεια σχεδιασμένο με τον αντισεισμικό κανονισμό του 1984 και τον κανονισμό σκυροδέματος του 1954. Διενεργείται ελαστική δυναμική ανάλυση με χρήση τοπικών δεικτών πλαστιμότητας m, ανελαστική στατική ανάλυση και ανελαστική δυναμική ανάλυση με χρήση δώδεκα ζευγών επιαταχυνσιογραφημάτων κατάλληλα κλιμακωμένων. Διερευνάται η επιρροή της στροφής, των τοιχοπληρώσεων και η αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής στην απόκριση του φορέα. Τέλος, πραγματοποιείται ανάλυση τρωτότητας και εκτιμάται η ετήσια συχνότητα υπέρβασης κάθε στάθμης επιτελεστικότητας καθώς και το αναμενόμενο  ετήσιο κόστος επισκευής με τη μέθοδο HAZUS. Για την ενίσχυση του κτιρίου χρησιμοποιούνται πρόσθετοι οπλισμοί σε επιφανειακές εγκοπές (NSMR), ενώ για την αύξηση της διατμητικής αντοχής των δοκών χρησιμοποιούνται Ινοπλέγματα Ανόργανης Μήτρας (ΙΑΜ) των οποίων η αποτελεσματικότητα συγκρίνεται με την ενίσχυση με Ινοπλισμένα Πολυμερή (ΙΟΠ). Παρατηρείται πως τα ΙΑΜ υστερούν των ΙΟΠ στην αύξηση της διατμητικής αντοχής, λόγω της ασθενέστερης μήτρας και της διαφορετικής μορφής αστοχίας που εμφανίζεται.