Συνήθης περίπτωση για τα υφιστάμενα κτίρια αποτελεί η ανάγκη προσθήκης ορόφου λόγω ανεπαρκούς χώρου και μη εξυπηρέτησης αναγκών των χρηστών του. Οι προσθήκες σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα ή μεταλλική κατασκευή. Στη συγκεκριμένη εργασία πραγματοποιείται η εξέταση δυο προτάσεων προσθήκης, μια από οπλισμένο σκυρόδεμα και μια από μεταλλική κατασκευή σε υφιστάμενο κτίριο οπλισμένου σκυροδέματος. Πρόκειται για ένα τριώροφο κτίριο με υπόγειο το οποίο κατασκευάσθηκε το 1989 σύμφωνα με τους παλαιούς αντισεισμικούς κανονισμούς. Αρχικά, γίνεται μια εισαγωγή στην αναγκαιότητα των σύγχρονων κανονισμών, δίνονται ορισμοί βασικών εννοιών και παρουσιάζονται τρόποι επέμβασης και ενίσχυσης σε μια κατασκευή. Κατόπιν, κατασκευάζεται το μοντέλο της υφιστάμενης κατασκευής στο λογισμικό ΡΑΦ και γίνεται η προσθήκη σε κάθε περίπτωση. Πρώτα διαστασιολογούνται οι προσθήκες σύμφωνα με τις απαιτήσεις των νέων κανονισμών (ΕΝ1992, ΕΝ1993, ΕΝ1994, ΕΝ1998), ανάλογα με το υλικό του φέροντα οργανισμού που επιλέχθηκε σε κάθε περίπτωση. Έπειτα από τη μόρφωση του στατικού συστήματος των προσθηκών ελέγχθηκε η υφιστάμενη κατασκευή βάσει των διατάξεων του ΚΑΝ.ΕΠΕ. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην άδεια της υφιστάμενης κατασκευής δεν υπήρχε πρόβλεψη για προσθήκη, με αποτέλεσμα να είναι απαραίτητες ενισχύσεις των δομικών στοιχείων. Οι απαιτούμενοι υπολογισμοί έγιναν με τη βοήθεια της ελαστικής δυναμικής φασματικής ανάλυσης με τη μέθοδο του ενιαίου συντελεστή συμπεριφοράς q για τις τέσσερις θέσεις μάζας. Η αποτίμηση και ο ανασχεδιασμός αφορούν στο επίπεδο επιτελεστικότητας Β1, καθώς είναι ένα κτίριο που στεγάζει δημόσιους οργανισμούς και οι επεμβάσεις δεν μπορούν να είναι προσωρινές και κάτω από αυτό το επίπεδο ασφάλειας. Τέλος, έγινε μια σύντομη οικονομική μελέτη με ένα ενδεικτικό προϋπολογισμό του έργου, ξεχωριστά για κάθε περίπτωση προσθήκης, ώστε να βρεθεί η τεχνικοοικονομικά βέλτιστη λύση.