Αναπτύσσεται μεθοδολογία για την αποτίμηση διακινδύνευσης του δικτύου ύδρευσης της πόλης της Ρόδου υπό χωρικά κατανεμημένη σεισμική φόρτιση. Για την υλοποίηση της μεθοδολογίας αυτής γίνεται χρήση της θεωρίας γράφων με την δημιουργία λογισμικού σε γλώσσα αντικειμενοστραφή προγραμματισμού Python. Αντί της χρήσης ενός σεισμικού γεγονότος «σχεδιασμού», αξιοποιούνται πολλαπλά σεισμικά συμβάντα που έχουν παραχθεί με πιθανοτική προσέγγιση για ένα χρονικό διάστημα 10,000 ετών με χρήση του λογισμικού ανοιχτού κώδικα OpenQuake και του Ευρωπαϊκού Μοντέλου Σεισμικής Επικινδυνότητας του 2013. Το εντατικό μέγεθος που χρησιμοποιείται είναι η μέγιστη εδαφική ταχύτητα (PGV). Λόγω της αδυναμίας άμεσης παραγωγής αποτελεσμάτων με χωρική συσχέτιση για την PGV, χρησιμοποιείται η χωρική κατανομή της φασματικής επιτάχυνσης για ιδιοπερίοδο 1 sec, η οποία είναι ισχυρά συσχετισμένη με την εδαφική ταχύτητα.

Με την παραπάνω μέθοδο προκύπτουν αποτελέσματα για το μήκος των αγωγών που θραύεται σε κάθε συμβάν. Μέσω της θεωρία γράφων, αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η πολύπλοκη τοπολογίας του δικτύου, ενώ προκύπτει εύκολα το ποια άλλα μέλη του συστήματος εκτός από αυτά που έχουν πάθει κάποια βλάβη δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν με παροχή νερού την πόλη. Τα αποτελέσματα ομαδοποιούνται με βάση τα οικοδομικά τετράγωνα της πόλης και εξάγονται συμπεράσματα για το ποσοστό των κτιρίων και συνεπώς του πληθυσμού που μένει χωρίς νερό ανάλογα με την περιοχή της πόλης στην οποία κατοικούν. Επίσης, γίνεται παραγωγή των καμπύλων μέσης ετήσιας συχνότητας υπέρβασης  για το μήκος θραύσης και για το πλήθος των βλαβών, ενώ υπολογίζονται οι μέσες ετήσιες απώλειες.