Η σεισμική δραστηριότητα και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που προσφάτως ολοένα και εντείνονται, φέρνουν στο προσκήνιο ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλές ελληνικές πόλεις, δηλαδή τα εγκαταλελειμμένα - και συχνά ετοιμόρροπα - κτίρια. Ερειπωμένα κτίρια με επικίνδυνες ρωγμές, μισογκρεμισμένους τοίχους και μπαλκόνια που ίσα που φέρουν το ίδιο  βάρος τους αποτελούν κίνδυνο  για τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή των διερχόμενων πολιτών. Σύμφωνα με καταγραφές, τα μεγαλύτερα προβλήματα του νομού Αττικής εντοπίζονται σε περιοχές του ιστορικού κέντρου της Αθήνας.

Με αφορμή τα παραπάνω, αντικείμενο της παρούσας εργασίας αποτελεί η αποτίμηση, η ανάλυση και η ενίσχυση ενός διατηρητέου κτιρίου στην περιοχή Ψυρρή, μέσω της χρήσης χαλύβδινων μελών.

Αρχικά, γίνεται μια εισαγωγή στη σπουδαιότητα των μνημείων και ειδικότερα των ιστορικών κατασκευών. Ακολουθεί η περιγραφή του υπό μελέτη δομήματος και η αξιολόγηση της δομικής του κατάστασης. Μιας και ο φέρων οργανισμός του κτιρίου είναι από φέρουσα τοιχοποιία, σε κεφάλαιο της εργασίας, γίνεται εκτενής αναφορά στα χαρακτηριστικά της φέρουσας τοιχοποιίας, στα στοιχεία παθολογίας αυτής και στις επεμβάσεις ιστορικών κατασκευών από το εν λόγω υλικό.

Σε επόμενα κεφάλαια, αναλύεται το δόμημα στην υπάρχουσα κατάσταση του, με στόχο το ορθά αιτιολογημένο πρόγραμμα επεμβάσεων, ενώ δίνεται μια αρχιτεκτονική και στατική πρόταση ενίσχυσης αυτού. Στη συνέχεια, υπολογίζονται τα φορτία σύμφωνα με τους Ευρωκώδικες και διαστασιολογούνται τα δομικά μέλη, ώστε να ικανοποιούνται οι έλεγχοι σε Οριακή Κατάσταση Αστοχίας και Λειτουργικότητας. Στα τελευταία κεφάλαια,  μελετώνται οι  συνδέσεις  της κατασκευής, ενώ γίνεται και εκτίμηση του κόστους.

Για τη μελέτη, χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα ΕΤΑBS, για τα σχέδια και τις τρισδιάστατες εικόνες τα προγράμματα Autocad και Sketchup και για τις συνδέσεις το πρόγραμμα Idea Statica.