Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η εφαρμογή καθώς και η σύγκριση Δευτεροβάθμιων Μεθόδων αποτίμησης σεισμικής επάρκειας, σύμφωνα με τον Ευρωκώδικα 8, το επίσημο κανονιστικό πλαίσιο για την αποτίμηση και ενίσχυση υπαρχόντων κατασκευών στην Ελλάδα.

Το υπό μελέτη κτήριο κατασκευάσθηκε το 2001 στο νησί της Χίου, στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Αποτελείται από 3 ορόφους, πιλοτή και υπόγειο. Για την εν λόγω κατασκευή αρχικά εφαρμόστηκε ο Πρωτοβάθμιος Προσεισμικός Έλεγχος ή Ταχύς Οπτικός Έλεγχος για μια πρώτη εκτίμηση για το αν υπάρχει απαίτηση περαιτέρω ελέγχου της κατασκευής. Εν συνεχεία εφαρμόστηκαν οι δύο μέθοδοι Δευτεροβάθμιου Προσεισμικού Ελέγχου (Σ. Δρίτσου & Ε. Βουγιούκα) και για καθέναν από αυτούς προσδιορίστηκε η τέμνουσα βάσης προσεγγιστικά.

Στη συνέχεια το κτήριο υποβλήθηκε σε ακριβέστερο έλεγχο με τη μέθοδο ανελαστικής στατικής ανάλυσης, μέσω του λογισμικού  Seismobuild και έγινε σύγκριση των αποτελεσμάτων. Ακολούθως, με τη χρήση του λογισμικού SPO2FRAG και των αποτελεσμάτων από την ανελαστική στατική ανάλυση προσδιορίστηκαν οι στάθμες επιτελεστικότητας της κατασκευής αλλά και οι καμπύλες τρωτότητας του κτηρίου. Έπειτα εκτιμήθηκε το κόστος των επισκευών στα διάφορα δομικά στοιχεία (υποστυλώματα, δοκοί, εσωτερική/εξωτερική τοιχοποιία) για ποικίλα επίπεδα βλαβών. Οι παραπάνω τιμές χρησιμοποιήθηκαν στο λογισμικό PACT FEMA P-58 για την εκτίμηση των μέσων ετησίων επισκευαστικών απωλειών λόγω σεισμικής διέγερσης.